Dag 1, 2 Calgary
Dag 3, 4, 5 Banff
Dag 6, 7 Icefield Parkway
Dag 8 Jasper
Dag 9 Kamloops
Dag 10,11 Whister
Dag 12 Qualicum Beach
Dag 13, 14 Tofino
Dag 15, 16 Victoria
Dag 17, 18, 19 Vancouver
Dag 1, 2 Calgary
Het is alweer zooo lang geleden. Elke dag tot aan vandaag hebben we er ernstig rekening mee gehouden dat de vakantie niet kon doorgaan. Ziek, Covid, nieuwe lockdown, en zelfs nog een steekproef op Calgary en dan mogelijk positief testen…. Maar het is zo ver we gaan!
Bij het aankomen van de incheckrij worden onze paspoorten, de covid-test, ons vaccinatiebewijs en onze ETA’s gecontroleerd. Naar de ArriveCan app wordt vooralsnog niet gevraagd (dit komt in Canada wel). Ook door de douane gaat het allemaal vlot en relaxed. Riff begrijpt heel veel en is echt geduldig, zo fijn. Nadat we door de controles zijn doen we een rondje Mc’donalds en gaan we naar de nemo playground. Ik had eigenlijk op een klimtoestelletje gehoopt zodat die ook wat kon glijden maar dit vond Riff wel erg leuk.
Zonder al te veel vertraging (we moesten relatief lang in het vliegtuig wachten) zijn we vertrokken naar Calgary. We hebben een stokke jetkids box bij ons om er een bedje van de maken. Aanzich handig maar met zn beweeglijkheid verschoof het matrasje heel de tijd, en uiteindelijk is die nu al net te klein om tussen de stoel te passen. Maar uiteindelijk heeft die de laatste 3 uurtjes van de vlucht nog wat geslapen. Er is geen onvertogen woord gevallen en misschien 1x gevraagd of we er bijna waren dus dat verliep perfect.
Na aankomst konden we super vlot door de douane, en kregen we onze bagage ook lekker snel. Als je dan erna naar buiten loopt staan mensen die bepalen of je een steekproef krijgt. Op de vraag hoe oud Riff was en we 3 jaar antwoorden mochten we doorlopen en hoefden we geen extra PCR test. Dus de vakantie kan beginnen.
We hebben via Avis een vrachtwagen van een auto gehuurd aangezien dit echt de goedkoopste optie was onder de suv’s. En die krijgen we ook haha. Het voelt wel ontzettend veilig maar een beetje overdreven is het wel. Maar goed nadat we de auto ingeruimd hebben, Riff z’n eigen autostoeltje geïnstalleerd hebben Vertrekken we naar het hotel.
We slapen in het Element bij Calgary airport, dus we hoeven niet lang. Snel inchecken en tegenover het hotel licht Mc’donalds. Jammer dat het de 2e van de dag is maar het is niet anders. Inmiddels heb ik er 2 keer naar toe moeten lopen omdat ik altijd wel iets vergat en daar natuurlijk pas voor de deur achter kwam, maar uiteindelijk hebben we gegeten. Om 20.00 uur zijn we gaan slapen, toen was het echt op.
Dag 2. Calgary (Drumheller)
Vandaag gaan we naar Drumheller. Ergens was ik ooit een foto tegengekomen van hoodoos in Canada. Natuur die Tom echt prachtig vindt. Het is op 1.5 uur rijden van Calgary af dus goed te doen. Uiteindelijk zijn wel allemaal om 2 uur wakker, en nadat we lang gezegd hebben tegen Riff zachtjes te doen vertrekken we uiteindelijk om 6 uur naar Drumheller. We rijden de prachtigste zonsopkomst tegenmoet. Het is wel even een zwaarder momentje want voor Riff is het op dit punt moeilijk te overzien dat we allemaal leuke dingen gaan doen, en is het gereis van gister en het nu weer in de auto moeten lastig. Wat resulteert in een boze oververmoeide peuter die ons elke 2 minuten eraan herinnert dat hij naar z’n eigen huis wilt en daar met liefde heel lang voor in het vliegtuig zit. Gelukkig kunnen we het met juffrouw Roos oplossen. Als eerste kom je Horseshoe canyon tegen op de weg ernaartoe. Bizar je rijdt de hele tijd alleen maar tussen de velden en bam daar ligt de Canyon. Riff is alles vergeten en wilt naar de bodem van de Canyon, dus zo gezegd zo gedaan. We rennen en spelen er wat, maar het is echt bizar koud, daar moeten we ons morgen even wat beter op kleden.
Na een uurtje vertrekken we richting Drumheller waar overal super leuke dino’s staan. Door downtown lopen we de kleine dino route wat erg leuk voor Riff is, maar ook gewoon heel leuk opgezet. We besluiten dat we niet de gehele Dinosaur trail willen doen, omdat we Riff niet teveel willen belasten, maar gaan rechtstreeks naar de suspension bridge en de hoodoos. Die eerste is gesloten (covid, dus er staan dranghekken omheen en grote houten platen voor de ingang). Die 2e is gelukkig open en Riff is alles vergeten en klimt en klautert vrolijk rond. Echt genieten.
Rond 11.30 rijden we richting hotel. Onderweg stoppen we nog bij een hele grote outdoor winkel, wat een pretpark op zichzelf is en eten we eindelijk Denny’s. Normaal doen we dit met de jetlag al ‘s nachts maar hier is geen 24h cultuur meer dus dat was even geen mogelijkheid.
Erna doen we een dutje en gaan we op zoek naar een transformer voor Riff, zonder resultaat. We gaan naar de Mall, eten er een snelle wok, en gaan erna boodschappen doen bij Safeway en voor de laatste dingetjes zoals een wc verkleiner en een handstofzuigertje bij de Walmart. Inmiddels is het 21 uur als we naar huis rijden dus snel slapen.
Dag 3 Calgary naar Banff
Vandaag zijn we nog steeds lekker jet-lagged en om 4 uur op. Na wat rustig aan gedaan te hebben en het reisverslag bijgewerkt te hebben ontbijten we om 6.30 in het hotel, en vertrekken we erna door richting Banff.
onze eerste stop is Grassi Lakes in Canmore. Ik kreeg die tip van iemand en het is echt een aanrader. We liepen het makkelijke pad omhoog met Riff tot ongeveer 300 meter voor het einde in de draagzak. We hadden niet gelijk door dat we er waren en opeens uit het niets doemde het meer op. Jeetje wat was het prachtig!! Er zijn 2 meren bij elkaar met ieder zijn eigen prachtige charme.
We nemen de moeilijke trail terug. Riff loopt deze keer tot ik denk een kleine 600 meter voor het einde. Het is inderdaad een lastige trail met veel over en door stromend water heen (lage stukjes hoor dus de schoenen konden dat prima aan) maar ook flinke rotsen boomstammen, keien en trappen. Het is wel aan te raden of de heen of de terugweg de route te pakken want je wordt nog getrakteerd op een prachtige waterval. Riff deed het echt geweldig en was ontzettend trots dat hij onze Klim koning was. We kwamen om 11.00 terug bij de auto en het geschied naar eerlijkheid te zeggen, het parkeerterrein was afgeladen vol. Niet normaal hoe druk het was. Wij zelf waren er al om 08.00 dus we hadden echt alles voor ons alleen.
Erna zijn we richting canmore downtown gereden waar we gelunched hebben, en hebben we een speeltuintje opgezocht waar Riff nog heerlijk kon spelen. Om 13.30 zijn we nog naar de policemens boardwalk gegaan die start vanuit downtown canmore. Ik zelf vond er persoonlijk niet veel aan maargoed, we waren er toch.
Om 14.30 komen we aan in het hotel. We verblijven in Peaks hotels en suites in downtown Banff, echt heel mooi! Nadat we geinstalleerd zijn lopen we naar central park waar Riff even heerlijk kan spelen. We eten bij chili’s en zijn rond 18.00 terug in het hotel.
Dag 4, 5 Banff
Dag 4 zijn we wederom om 4 uur op. Om 6 uur vertrekken we richting Lake Moraine. We hebben gelezen dat we er heel vroeg moeten komen om een parkeerplek te hebben, en dat klopt toch ook echt. Als we aankomen om 7.15 zijn er nog ongeveer 10 plekken vrij. Riff klaagt dat hij last van de voet heeft dus die gaat de kinderwagen in. Samen stoppen we aan het eerste beste strand wat we tegen komen. Het is druk, we willen eerlijk gezegd niet weten hoe het in het hoogseizoen is. Tom gaat de Rockpile trail doen. Dit is een kort pad van trappen zodat je een overview op lake Moraine krijgt. Ik blijf met Riff bij het strand. Na een minuut of 10 besluit Riff dat hij niet meer moe is en wondelijk geen pijn meer heeft dus lopen we ook naar boven. De kinderwagen maken we leeg en laten we onder aan de trappen staan.
Het uitzicht is prachtig, maar jeeeetje wat een volk. Wat me wel opvalt is dat lake Moraine heel fotogeniek is. De bergen eromheen zijn magisch wat het echt prachtig maakt.
Rond 8.30 gaan we naar het visitorscenter van Lake Louise om een koffietje te halen. We halen het bij trailhead café. Je kunt er niet ter plaatse eten dus we eten lekker in de auto. Knus en het is allemaal lekker, maar handig is natuurlijk anders. Erna gaan we naar het visitors center om een badge voor Riff te halen die het activiteitenboekje gedaan heeft. Nu 2 keer kort achter elkaar valt ons op , zowel in het visitorscenter als bij het café, dat we de mensen wat chagarijnig vinden. Maargoed dat mag de pret niet drukken. We gaan nu naar Lake Louise, waar het qua verkeer goed geregeld wordt en we ook gelijk een parkeerplek vinden. Na een korte, kinderwagen proof, wandelijk kom je al aan het meer uit waar je ook rond kunt lopen. Wij besluiten het overpriced gedeelte te kiezen en gaat in de kano het meer op. Voor 1 uur betalen we 140 CAD, maar we hebben het uur ook volledig gebruikt. Riff vond het super en wij vonden het ook magistraal. Echt elke cent waard!!
De middag gaan we terug naar Banff, even rust in het hotel en om wat te winkelen en nog in de speeltuin te spelen. We merken aan Riff dat hij toch wat slaap tekort komt en gunnen hem de middag wat meer rust.
Op dag 5 verkennen we andere hoogtepunten van Banff. We beginnen bij Lake Minnewanka. Het is een door de mens aangelegd meer. Reactie van Tom was dan ook nee vind ik niet mooi, alle door de mens aangelegde meren met uitzondering van lake Powell zijn niet mooi. Nou werden we toch even mooi verrast, want het was er prachtig.
We brachten er wat tijd aan het water door met Riff. Lekker steentjes gooien, eekhoorntjes bestuderen en rondrennen. Oja en ook een voet in het water zetten :|, gelukkig hebben we z’n schoenen met nano spray ingespoten en bleven de voeten droog. We zijn erna nog naar stewart Canyon gewandeld. Dit deden we met de kinderwagen, maar dat zou ik je niet aanbevelen tenzij je stukjes wilt tillen. Sommige stukjes zijn zo rotsig dat het gewoon niet fijn voor Riff was.
Op het einde kwam ik erachter dat ik m’n trui verloren was. Dit was uiteraard meteen na onze pauzeplek op de terugweg, dus kon ik weer even een kilometertje heen en terug rennen.
Erna zijn we via de Lake view drive met een paar stops richting Vermillion lakes gereden. Dit staat als een van de hoogtepunten maar dit was nu echt zo een meer dat zo groots was dat wij er zelf weinig aan vonden. Vanaf de highway ziet het er overigens heel gaaf uit. We hebben hier onze boterham gegeven. We hebben altijd een koelbox in de auto en hebben vanochtend bij Wild Flour in Banff ontbijtje gehaald en gelijk een mini sour dough brood meegenomen, dit is nu mooi onze lunch met pindakaas en jam erop.
We maken erna even een stop in de supermarkt en rijden dan door naar Johston Canyon. Hier werden we weer positief verrast. We gaan met de wandelrugzak en wandelen zowel de lower als de upper falls. Heen en terug een 5 kilometer en met het bekijken van de watervallen zijn we in totaal 1.5 uur kwijt. Wij kunnen de wandeling echt aanraden. Naar de Lower falls is het te doen met een kinderwagen, echter heb je de hele weg tegenliggers dus kan het wel als wat vervelend ervaren worden. Naar de upper is het te heavy/ stijl omhoog om met kinderwagen te doen, denk er dus goed over na. Wij vonden beide watervallen de moeite waard.
Het is al 16.15 als we in het hotel aankomen. We eten het ‘s avonds bij 3 beers brewery in Banff. Ook dit is een aanrader, we komen er voor de tweede avond. De eerste avond aten we pizza wat erg lekker was, en nu had Tom Fish and Chips en ik een groene Curry. Riff eet heel slecht dus die eet gewoon van ons mee want bijbestellen heeft geen nut.
Morgen verlaten we het hotel alweer voor icefield parkway
Dag 6 Icefield Parkway
Vandaag kunnen we zeggen dat we officieel over de jetlag heen zijn. Ik slaap tot 6 uur en Tom en Riff tot 6.15. We starten heerlijk rustig op, halen weer een ontbijtje bij Wild Flour en vertrekken erna richting Icefield Parkway.
Er is regen gemeld en dat is ook te merken. De hele ochtend zien we niets anders dan mist, mist, regen en natte sneeuw. De eerste punten die de map aangeven die je van het visitors center krijgt vallen dan ook wat tegen. Maar goed we zijn in Canada dus hoe dan ook geluksvogels. Peyto Lake blijkt gesloten. We vinden een alternatieve wandeling maar na een flink stuk in het bos gewandeld te hebben wordt het me toch te heet onder de voeten. We komen gewoon echt helemaal niemand tegen, en zijn vergeten bearspray te kopen. We gaan dus vliegensvlug terug naar de auto waar ik me wat veiliger voel, en Tom en Riff inmiddels ook omdat ik die lekker gek gemaakt heb met mijn paniek.
We rijden de hoogtepunten erna nog af, al missen we de weeping wall, en het weer begint iets op te klaren. Zelfs zo veel dat als we bij Mitsaya Canyon aankomen de zon schijnt. We eten even snel een sneetje brood en gaan dan de canyon in om van het mooie weer te genieten. En jeeeeetje wat is het prachtig. Ik meen het oprecht, niet overslaan deze, wat een geweld en wat magisch.
We komen erna langs een tankstation met restaurant waar ik me een warme thee koop, en we eindelijk de bearspray kopen voor 77!!! dollar. Zal wel weer veel te veel zijn maar het geeft mij een gevoel van veiligheid.
Doordat het zonnetje doorbreekt besluiten we de auto nog aan de kant te zetten en de stoeltjes uit te pakken. We eten lekker met uitzicht op het water waar we erna met Riff nog even naartoe gaan om weer wat drijfkrachten te testen van dingetjes die er liggen.
Erna komt er nog een spontane stop, sorry naam kwijt, maar we lopen richting de sneeuw. Riff vraagt er al dagen om, en het is ook niet normaal wat hij weg loopt. Hij wilt maar niet omdraaien en we lopen zeker 1.5 tot 2 kilometer bergop. We doen een beetje een sneeuwgevecht en dalen erna met Riff in de wandelrugzak naar beneden.
Het is toch al 17 uur als we in het hotel, glacier view lodge aankomen. Het is echt zo een mooi hotel, echt genieten.
Dag 7 Icefield Parkway/ Jasper
Vandaag slaapt Riff tot 7.15 uur, hoeraa (dachten we;)) We ontbijten in ons geweldige hotel weer met het uitzicht op de gletsjer. Het is een klein continental ontbijt maar genoeg voor wat wij willen en ook gezonde keuzes.
Erna zetten we een deel van de bagage in de auto en rijden we naar de gletsjer toe. De bedoeling is het korte pad naar de voet van de Gletsjer te lopen, maar daar denkt Riff anders over…. Dus na heel veel drama, en heel veel irritatie vanuit mij want ik wordt vaak nogal ongeduldig bij drama hebben we rust gevonden en draaien we maar weer om naar het hotel. Dit blijkt het ook niet te zijn, dus weer drama… Riff wilt terug naar de sneeuw. Maar wat bedoelde meneer vanuit de auto kijken, dus staan we daar op de parkeerplaats… Uiteindelijk hebben we hem zover dat we hem in de kinderwagen zetten met regenhoes op als bescherming tegen de wind. We lopen en stuk, en dan…. toen besloot ik dat de wind te snijdend was, de berg te stijl voor de kinderwagen en dat ik er eigenlijk helemaal geen zin in had. Met als resultaat we zijn maar weer afgedropen naar de auto en terug naar het hotel om alles verder in te pakken.
Gezien het succes van deze ochtend, de baaldag van Riff die steeds zegt alleen maar naar het volgende hotel te willen besluiten we wat keuzes te maken. De eerste 2 stops waren de Panther falls en de tangle creek waterfalls. Deze twee skippen we omdat we weten dat er nog vele mooiere watervallen op de route komen. We stoppen wel bij goats and glaciers en nog wat bij de sneeuw voor een sneeuwballen gevecht. Riff blijft nog wat mokken op de tijd van het sneeuwballengevecht na, dus we besluiten het pedagogisch verantwoord op te lossen met chips 😉 maar het werkt wel en zn baaldag wordt wat milder. Vervolgens rijden we door naar de Sunwapta waterfalls. We bezoeken ook de lower falls (wat is het er prachtig zeg) en doen dit allemaal met Riff in de kinderwagen. Ons prinsje is echt niet vooruit te branden, maar verteld wel hoe de kinderwagen eerste rang moet staan zodat hij zich alles kan bekijken. Hij verteld ons uitgebreid over de grote en kleine stroompjes die hij ziet, dus we merken gelukkig dat hij het stiekem toch wel leuk vindt. Bij de auto voltrekt zich een nieuw drama want of hij moet voorin of papa moet achterin naast hem zitten. En beide gaan niet gebeuren, dus na tantrum nummer ……. van de dag kunnen we een half uurtje later en een beetje chips (wat een wondermiddel) vertrekken we verder. De volgende stop zijn de Athabasca watervallen. In eerste instantie wilt Riff niet en gaat Tom alleen. Uitendelijk wilt hij toch wel graag en gaan we gezellig op verkenningstocht. Een heuse beloning als blijkt dat er steentjes in het water gegooid mogen worden en er hondjes rondlopen. Heerlijk, blijkt de dag toch wel op wat incidentjes na in een mooie dag te veranderen. De planning nu is om naar Mounth Edith cavel te gaan. Maar deze weg blijkt helaas afgezet te zijn. Daar balen Tom en ik dan weer van omdat er onderaan ook weer een prachtig gletsjermeertje ligt en we die graag willen zien. We proberen het nog van de andere kant maar uiteraard zonder succes. Inmiddels is het ook 14 uur geweest en vinden we het wel welletjes en besluiten met Riff naar het hotel te gaan zodat hij nog wat kan zwemmen. We lopen ‘s avonds nog even door het dorp en eten bij de Jasper brewing compagny, en even serieus sla die maar over. We hebben echt nog nooit zulke slechte spareribs gehad, zelfs niet in Nederland….. Maargoed ondanks dat het een beetje een baaldag was hebben we prachtige dingen gezien en heb ik ook genoten. Toch wil ik jullie ook de baaldag mee laten krijgen want niet alles is rozengeur en manenschijn, zeker niet met een peuterpuber.
Dag 8 Jasper
Als ontbijtje halen we bij de Bears paws bakery. We halen vaak in de ochtend een koffietje en iets erbij. Riff is geen geweldige eter en met de koemelk mak hij veel niet. We kiezen dan meestal een vegan variant. En als het echt niet lukt, de hormoonzalf en vaseline zalf in de aanslag.
Vandaag beginnen we de ochtend aan de five lakes wandeling. Ik had het briljante idee om de kinderwagen mee te nemen, nou ik kan jullie vertellen de wandeling is niet kinderwagenproof!
Maargoed uiteindelijk met een slakkengang en mezelf heel veel moed inpraten komen we bij het vijfde meer aan (we lopen de ronde omgekeerd). En wow wat is het echt prachtig. Alles weer vergeten en mn humeur gaat weer met 10 punten omhoog. Erna is de wandeling tot aan het 1e meer redelijk gemakkelijk en heb je veel afwisseling om te zien. Alleen die eerste 2,5 kilometers om bij het meer de komen (en dus ook weer terug) pff. De terugweg lopen we grotendeels met de kinderwagen ingeklapt. Riff verzameld de kettingen van de parken en heeft er verschillende kleuren van. Hij heeft verzonnen dat elke kleur een andere kracht is en wij tanken die af en toe bij en hij loopt ongeveer 2 kilometer bergop zelfstandig.
We komen na 3,5 uur!! Pas terug bij de auto. Dit is echt veel veel veel sneller zonder kinderwagen. Zelfs als Riff de hele weg had gelopen waren we sneller geweest, maargoed. We zoeken een speeltuintje voor Riff in Jasper. We vinden een hele kleine maar meneer is tevreden. In de middag wilt Tom nog graag naar Maligne canyon of Maligne lake en de boot naar Spirit Island. Ik vind het eigenlijk wel welletjes en Riff al helemaal. We besluiten dan toch voor één keer op te splitsen. Ik blijf met Riff in Jasper en we gaan op zoek naar de Jasper ketting en de was doen, en Tom gaat naar Maligne Canyon. Hij loopt een aanbevolen route die ik online gevonden heb, maar die was wat saai die liep namelijk langs de bovenkant van de Canyon. Hij besluit niet pad 7F te volgen maar pad 7 de canyon in. Hijzelf vind het prachtig en zeker een aanrader. ’s Avonds eten we nog lekker bij Montana’s aan het begin van Jasper downtown, deze kunnen we wel aanraden, heerlijk!
Dag 9 Kamloops
Vandaag staat een lange rit naar Kamloops op de planning. Riff mag met zijn stoeltje voorin zitten en wat dat betreft kunnen we echt niet klagen. Het kind kijkt om zich heen roept als die dingen ziet en klaagt zelden en vraagt nog minder of we er al zijn, heerlijk!
Op de planning staan Wells gray Provincional park en Whitekroft falls. We doen geen van beide haha. Nee eerlijk is eerlijk we hebben allemaal even geen zin in watervallen waarvan we er al genoeg gezien hebben. We hebben dit van tevoren opgezocht en het trok ons dan ook niet. Waar we wel heel veel zin in hadden was Denny’s en de Walmart. Dus dat doen we ook. Na lekker geluncht te hebben bij Denny’s rijden we naar de Walmart waar we heerlijk 2 uur doorheen slenteren. En ik kan het niet laten, ik koop paw patrol slippers, spiderman sloffen, wanten, wat speelgoed, sojamelk en lekker veel snoep. Blijft toch zo een heerlijke winkel!
Erna gaan we naar het hotel. We verblijven in het Fairfield inn & suites bij Mariott. Riff wilt niet zwemmen maar met zijn speelgoed op de kamer spelen en zo gezegd zo gedaan. ’s Avonds gaan we eten bij Match eatery & public house. Het ligt super dicht bij het hotel en het eten is echt dikke prima! Rond half 7 zijn we terug op de kamer waarna we nog wat spelen en op tijd gaan slapen.
Dag 10, 11 Whistler
Vandaag weer een lange rit richting Whistler. We rijden langs een ghosttown en besluiten er even te stoppen. Het blijkt een toeristisch ding te zijn met entee, maar ze zijn gesloten (we waren overigens niet van plan te betalen dan is er niets ghosttowns achtig meer aan) We maken buiten een paar foto’s’en rijden weer snel door. Onderweg stoppen we in Lillooet. We halen een broodje Subway en eten deze in de plaatselijke speeltuin op. Zo’n grote deluxe speeltuin hebben we nog niet gehad voor Riff dus die heeft weinig tijd om te eten, dat komt erna wel weer in de auto. Ook zijn er een aantal families samen american football aan het spelen met de kids. Vervolgens rijden we weer verder en zie ik een prachtige witkop adelaar zitten. Helaas heeft die me gehoord dus voor ik de foto kan maken is die weg. We stoppen nog een aantal keer bij dingen die we mooi vinden, zoals een gigantische beverburcht en een leuk bruggetje over het water. We vinden het echt een prachtige route en de tijd vliegt voorbij. Als laatste stoppen we bij Joffre lakes provincial park. Het is echt super druk, maar logisch want het is thanksgiving weekend. Als we bij de entree komen blijkt dat je online had moeten reserveren. De jongen legt ons uit dat dat voor bijna alle provincional parks is in Britisch Columbia, dus we hebben nog wat uitzoek werk. We mogen gelukkig doorlopen. Het onderste Gletsjermeer is al heel mooi, maar bereik je al naar 150 meter. Op 2,5 km verder is het middelste meer en nog eens 2,5 km verder het hoogste meer, wat ook direct het mooiste schijnt te zijn. We besluiten te zien hoe het loopt. Ik heb Riff in de wandelzak en begin aan de klim. Echt er komt geen einde aan dus op een X moment (als we er bijna zijn blijkt achteraf, maar daarom niet minder fijn ;-)) neemt Tom het over, want het is echt gewoon alleen maar klimmen op rotsen en te hoge trappen. Maar als we dan bij het middelste meer aankomen is het meer dan de moeite waard. Stiekem wil ik toch wel door naar het bovenste meer, maar we zien aan Riff dat hij het wel wat koud heeft en besluiten toch dat het goed geweest is. Ik pak Riff weer op de rug omdat ik de meest technische ben van ons 2 en redelijk vlot kan dalen. Helaas tot ik ergens voorbij wil en die toch geen ruimte laat. Ik verzwik m’n enkel flink en val. Gelukkig weet ik alles zo op te vangen dat Riff de grond niet raakt. Een blauwe enkel en een bult op de knie rijker lopen we toch nog in een strak tempo naar beneden. Als we terug in de auto zijn is Riff een beetje uit z’n huisje en ga ik lekker achter bij hem zitten. Hij valt in m’n armen in slaap en slaapt tot 200 meter voordat we in Whistler bij het hotel aankomen.
We verblijven in het Summit Lodge boutique hotel. Echt een prachtig hotel met (gas) openhaard op de kamerm super leuk. We douchen, eten wat in het dorp en dan kan Riff nog lekker spelen tot hij naar bed gaat. Elke avond gaat iemand steeds bij Riff liggen tot hij in slaap valt. Zodra hij slaapt (wat meestal vrij snel is) gaat de tv lekker aan en hebben we voor onszelf.
De 2e dag in Whistler is het zonnetje flink aanwezig. De sfeer is zo heerlijk relaxed in het dorp. We beginnen in de speeltuin. Het is er best druk maar alles verloopt gemoedelijk. Lopen vervolgens een rondje door het dorp. We vinden voor Riff blundstone schoenen. Het laatste paar in de kleur die ik graag wil, precies in zijn maat en in de sale. Ik heb er al vaker voor in NL gekeken maar steeds is de keuze op iets anders gevallen en hier zijn ze zooo populair echt bizar. Ik ben er in elk geval heel blij mee. Erna gaan we weer terug naar de speeltuin waar we de rest van de middag vertoeven. We verlaten hem alleen om even wat te gaan eten. Erna spreken we met wat verschillende locals en tegen 17 uur gaan we terug naar de hotelkamer. Even warm aan en dan gaan we nog wat taco’s eten bij een taco bar tegenover. Hoewel we niets deden was dit echt een heeeeerlijke dag.
Dag 12 Qualicum Beach
Vandaag vertrekken we naar Vancouver Island. Wij sukkels zaten zo in het vakantiegevoel dat we totaal vergeten zijn de ferry te boeken. We zijn er om 10 voor 10 en hopen met de Ferry van 10.40 mee te kunnen. Maar helaas we passen pas op de Ferry van 13 uur. Gelukkig als je eenmaal in de rij staat kun je nog horseshoe bay in. Hier was een speeltuintje voor Riff en Lunchen we bij Trolls. De tijd vliegt echt voorbij. De ferry vertrekt met wat vertraging, we deden toch al niets anders dan wachten, dus dat beetje kan er nog bij ;-). Op de Ferry is een hele kleine speelruimte waar Riff wat speelt en we lopen wat rond. Na bijna 2 uur meren we aan. Onderweg naar Qualicum Beach komen we een wallmart tegen en een Toys R us. We zijn nog steeds op zoek naar transformers Boulder voor Riff maar wederom zonder succes. We lopen nog wat rond en vertrekken dan naar het hotel. Het regent dus we hebben ook niet echt haast. Morgenvroeg is het sowiso droog dus dan nemen we het er even van. We verblijven in het Qualicum Beach inn, echt super mooi en aan het strand! Na het inchecken gaan we eten bij Lefthy’s natural food en daarna gaan Tom en Riff zwemmen. Ik ga een wasje doen want na de heftige wandeling bij Joffre’s lake is mijn thermo ondergoed niet meer bruikbaar…
Dag 13, 14 Tofino
Vandaag maken we ons vertrek op ons gemak klaar. We hadden een vrij duur hotel en hebben er achteraf veel te weinig gebruik van gemaakt. Voortaan als we hotels hebben waar we maar 1 nacht verblijven gaan we goedkoper zitten. Je mag toch pas na 16 uur inchecken, eer je dan gegeten heb ga je (in ons geval met Riff) alweer bijna slapen en de dag erna weer vroeg op. We doen het rustig aan en ontbijten uiteindelijk rond 08.30 in het dorp bij Baileys. Echt een super leuk lokaal tentje, super gezellig en heel erg goed eten. We trekken de gemiddelde leeftijd wel aanzienlijk omlaag. Erna nog even snel in het dorp Blundstones voor mij kopen, want ik wil ze toch wel heel graag en dan gaan we door richting Parksville, naar Rathrover provincial park. Dit is lekker aan het strand waar ze de natuur de natuur laten. Geen opgeruimde stranden maar alles dat aanwaait blijft ook liggen, beter voor het eco systeem. We hebben een zonnetje erbij en we weten dat het aan de andere kant van het eiland bij Tofino vanaf de middag slecht weer is. We nemen het er hier dus van. Tegen een uur of 12 vertrekken we dan toch echt richting Tofino. Onderweg staan nog wat dingetjes op, en dat is maar goed ook want wegens werkzaamheden is de snelweg naar Tofino tot 15 uur gesloten en erna wordt je alleen maar op elk uur doorgelaten.
Als eerste stoppen we bij Cathedral grove. Een wandeling over vlonderplanken tussen de reusachtige Red Cedars van ongeveer 600 meter. Als we bij de parkeerplaats komen valt onze mond open van verbazing. Echt afgeladen vol gewoon, bizar dit hadden we nooit gedacht. Je merkt er gelukkig vrij weinig van en Riff loopt het rondje zelf, dus we lopen op zijn tempo. Als we het allemaal bekeken hebben rijden we door, we komen langs een Walmart en kijken daar voor wat speelgoed voor Riff (zoals eerder gezegd hier zijn wij relatief makkelijk in en kopen hem sneller wat. Hij kan zich er altijd ook goed mee vermaken en we verwachten best veel van hem, is echt 99% van de tijd zo super lief dat we dit heel graag doen.). We eten nog een hapje bij de burgerking en maken dat we op tijd weg komen zodat we om 10 voor 4 bij de wegafsluiting aankomen. Als we er aankomen kunnen we gelijk achteraan in de rij aansluiten om door te rijden dus vrij weinig oponthoud. Inmiddels regent het flink maar we besluiten ons er niet door te laten tegenhouden. We gaan de ruige kust bij Ucluelet bekijken. Dit is de start van de wild pacific trail en met de regen en hoge golven is het alleen maar machtiger, heel gaaf. Zelfs Riff wil steeds een stukje verder waardoor we uiteindelijk heen en terug ong. 3 km lopen.
Erna naar het hotel (het is inmiddels bijna 18 uur). We verblijven bij het Zed in Tofino. Echt een super gaaf, hip, retro hotel met genoeg te doen. Ik vind het wel een van de gaafste hotels die we tot nu toe hebben gehad. Gewoon de hele sfeer heerlijk. We gaan nog snel bij een foodtruck naast het hotel eten halen en eten dat in de lobby bij de open haard op.
Dag 14 begint met regen maar van 10 tot 14 uur is het sowiso droog, zo fijn. We zorgen dan ook dat we, na een ontbijtje in het hotel om 10 op locatie zijn. We doen vandaag lekker de stranden en het regenwout aan. Ons is heel veel getipt op de whale tours maar hier voelen wij niet veel voor. 1. omdat we het duur vinden en we dit geld graag uitgeven aan wat luxer eten en zeker luxere hotelkamers maar 2. ook omdat we het vervelend vinden tijdsgebonden te zijn en 3. we voor de stranden juist zijn gekomen en Riff ook eens tijd gunnen.
We beginnen bij Tonquin Beach. Door een pad in het bos kom je op een prachtig strand uit. We zijn er in het begin de enigen. Riff is meteen in zn element en speelt erop los. Na 1.5 uur is hij maar lastig mee te krijgen, maar het lukt. Vervolgens stoppen we bij Cox bay. Hier zijn veel surfers en verder vinden we eigenlijk niets aan het strand. Het mooie is voor de zomer dat het heeeeeeel lang duurt voor het diep wordt, maar daar hebben we nu niets aan. We spelen weer wat en erna door naar Long Beach. Door de rotsvormingen op het strand vinden wij het echt heel erg mooi. Ook hier spelen we wat en klauteren we wat op de rotsen. Erna is het lunchtijd en rijden we helemaal naar Ucluelet (heel onlogisch maarja dat is achteraf ;)) We eten bij de cedar wood grill, en even serieus ik heb echt zelden zo slecht eten gehad. Erna gaan we de trail bij het rainforest doen. We parkeren de auto en lopen ronde A. deze is aan de overkant van de weg. Leuke trail maar inmiddels is het gaan regenen en lopen we deze dus in de stromende regen. Net voor het einde mist Riff een stapje en valt van de vlonder af. Buiten schrik gelukkig geen schade. Oja en niet geheel onbelangrijk, de ronde is niet!! kinderwagenproof. Het is een ronde van 1,2 km en ik zou hem aanraden als je kind niet te zwaar is op de rug en anders zelf lopen. Het pad is smal en veel trapjes. Maar wel een prachtige ronden, en ja regenwout in de regen waarom ook niet. Als we terug komen is het inmiddels droog.
Wij gaan naar het hotel en besluiten het terrein te verkennen. Eerst naar het moeras achter het terrein, en erna even de hottub ruimte. Het eindigt ermee dat Riff met de onderbroek in de hottub zit en Tom terug naar de kamer gaat om mijn badpak en zijn zwembroek te halen. Ze hebben een geweldig uitzicht en we hebben het gehele gebied voor ons alleen. Er is ook een Barrel Sauna met een glazen achterwand ter uitzicht, echt fenomenaal.
Tegen 17.00 uur gaan we bij Shelters eten, echt een aanrader maar wel even reserveren!
Dag 15, 16 Victoria
We drinken in het hotel op ons gemak koffie en zorgen dat we om 9 uur weer bij de wegafsluiting zijn. Het is 9.10 als we kunnen rijden, dus ook weer minimale vertraging. Echter doordat de weg zo ongeveer helemaal één baans is of korte inhaalstroken schiet het niet op. Vervolgens is het vanaf de snelweg (waar om de haverklap stoplichten zijn, en een groene golf niet bestaat) ontzettend druk. Uiteindelijk duurt de rit 5,5 uur. Dit was wel een heftige maar ik had meer last ervan dan Riff had, dat kind is af en toe echt niet normaal. Zo lief om zich heen kijkend, af en toe wat Ipad, samen op zoek naar watervallen en helemaal zen. Dat veranderd even als hij een cadeau van 70 dollar niet van ons mag, maargoed dat kan wel eens gebeuren, komen we overheen (hij minder want uiteindelijk kreeg die dus niets meer die dag). Gelukkig in het hotel was alles snel goed en werd er met het huidige speelgoed gespeeld. We verblijven in het Chateau Victoria, en we hebben een aparte slaapkamer voor Riff.
We lopen een klein rondje door Victoria maar we hebben zelf even rust nodig, er was regen gemeld maar die is er overigens niet. We eten india’s in Chinatown. Geen idee hoe het heete maar het ligt op de hoek 1 blok voor de poort van chinatown. Het was heerlijk.
We gaan op tijd slapen en morgen downtown Victoria verkennen.
Op dag 16 neem ik even een momentje voor mezelf en loop ik om 7 uur 600 meter enkel om Starbucks te halen, wel in de regen maar in eerste instantie was dit voor de hele dag gemeld. Het miezert dus dat is niet zo erg. Het is nog schemerig dus alle lampjes zijn aan, ziet er prachtig uit. Om 08.30 zijn we met z’n allen op pad en dan is het droog, en lucky us, we houden het de hele dag droog. Het is blijkbaar niet tourischtisch genoeg want het meeste gaat pas (zaterdags) om 11 uur open. We lopen als eerste naar chinatown en zichzaggen door de straten terug. Lopen langs het water naar een uitkijkpunt, naar verschillende pleintjes en dan via de andere kant van het water naar Fishermans Warff. Het is dan 10.40 en we hebben dan vrijwel alles gehad wat er te zien valt. We wachten tot 11 en eten wat op de Warff, hadden de moeite niet hoeven doen wat het was echt niet bijzonder. Erna gaan we via de binnenwijken naar Beacon Hill park. Er ligt hier een grote speeltuin dus Riff kan even lekker spelen. Ik heb eindelijk de 2e dag een jurk aan, en ook de 2e panty kapot gemaakt dus erna nog even terug naar het centrum een panty voor me halen. Riff lust ook wel een ijsje, en wij eten NY cheesecake op een stukje omhuld met chocolade, echt waarom kon ik dit nog niet, zoooo heerlijk. Tegen 14.00 uur terug naar de kamer en nog wat zwemmen, maar het zwembad is te koud dus we gaan al snel terug en spelen wat op de kamer. tegen 17 uur eten we nog bij Franky’s in downtown als we erna weer op tijd naar de kamer gaan. Morgen vroeg vertrekken want we hebben zowaar de veerboot gereserveerd en vertrekken om 9 uur richting Vancouver.
Dag 17, 18, 19 Vancouver
Zoals gezegd de wekker vroeg want we vertrekken met de boot naar Vancouver. Uiteindelijk zijn we om 8.15 in de rij voor de boot. En dan begin het wachten, en daar ben ik o zo goed in. Maargoed rond 08.45 mogen we de boot op rijden en vertrekken we al snel richting Vancouver. Er zijn 2 kleine speeltuintjes op de boot waar Riff zich even vermaakt. Erna een zakje chips en weer wat spelen en dan is gelukkig het 1.5 uur alweer voorbij. Als we van de boot afrijden richting de Oulet waar we willen gaan winkelen zien we een Danny’s. Reden genoeg om te stoppen en even lekker te eten. Erna zoeken we een Toys R us en Walmart op. En even die Walmart, het blijkt in chinatown van Richmond te zitten maar het is niet normaal. deze Walmart telt 2! etages en ook heel veel aziatische specerijen. Alles is ook in het Aziatisch vertaald op de informatie borden. We zoeken Blue’s en die is er niet. Uiteindelijk vinden we hem bij de Toys R us, dus onze zoon is rustig, kunnen wij op het gemak winkelen ;).
Bij de outlet hadden we echt het gevoel de outlet van Roermond in te lopen, heel raar. We hebben wat rondgewandeld maar de merken die wij dragen waren hier allemaal echt veel duurder viel ons op, dus we wachten wel weer tot in NL met kopen ;).
Erna rijden we naar het hotel, we verblijven in het Hyatt Regency. Er is een of andere demonstratie in de stad dus het is echt bizar file rijden, beetje jammer en stressvol. Bij het hotel blijkt onze auto te hoog voor de parkeergarage te zijn en worden we vrij snel afgedankt naar een ander hotel om te parkeren, kosten $45 per 24 u. Uiteindelijk zien we zelf dat er voor oversized vehicle een andere ingang is. Die vinden we en ik loop naast de auto om te meten en met een paar cm ruimte past het.
Na een dikke klacht bij het inchecken krijgen we een gratis upgrade van de 11e naar 25e verdieping, altijd welkom!
De kamer is echt prachtig en heerlijk ruim, dat vinden we heel fijn met Riff. We liggen echt downtown. Toch ben ik moe dus we besluiten de grote gele M naast het hotel te halen, wat donuts bij Tim Hortons en lekker op de kamer te eten.
De eerste volledige dag huren we om de hoek van het hotel fietsen voor 5 uur en een karretje achter de fiets voor Riff. We fietsen allereerst Stanley Park. Dit is het eerste park van Vancouver, heel erg leuk om te doen. Je krijgt de prachtigste uitzichten over downtown en je bent heerlijk in de rust. Onderweg spotten we nog wat zeehonden die spelen in de golven. Erna fietsen we verder door Coral Harbour. Leuk deel van de stad langs het water. We stappen op de boot naar Granville Island, echt heel leuk. Riff krijgt een echt italiaans sorbet ijs(je) en ik eet een rol sushi. Tom kan maar geen keuze maken dus die eindigt met lege handen. Die wilt heel graag een broodje of iets met verse vis, maar vindt alleen maar gefrituurd en daar heeft die geen zin in. We stuiten erna nog op een kidsmarket, maar jeetje de prijzen liggen hier echt veel hoger dan de Toys R us of Walmart dus dat wordt hem niet. Erna fietsen we helemaal via de andere kant en (nadat we ons verfietsen) via een stukje chinatown en dan over de brug terug naar downtown. We komen na 4 uur en 55 min terug bij de fietsverhuur. Met het over de brug fietsen en stukje chinatown zagen we toch wel veel zwervers. Ik vind dat heel lastig om te zien en ik vind de omstandigheden waaronder ze leven heel heftig. Maargoed het fietsen was heel leuk, allemaal afgesloten fietspaden dus geen last van auto’s gehad, dat was erg fijn.
Nadat we even een uurtje rustig op de kamer gezeten hebben gaan we de winkelstraat in. We lopen een deel van de winkelstraat, maken nog wat foto’s en erna eten we bij Cactus Club Café. Er zijn 2 locaties beide rondom ons hotel. Erg lekker eten, dikke aanrader!
Dag 19 besteden we aan het te voet verkennen van Vancouver. We gaan als eerste naar Gastown. We vinden het zelf erg leuk, totdat we in de Pink Alley zijn om wat foto’s te maken. We staan even de camera in te stellen als aan de andere kant van het smalle straatje iemand voorbij loopt, en we zien zo in zn mouw een klein uitgestoken mes waar hij mee bezig is (schoonmaken, voelen, geen idee) maar we voelen ons instant onveilig en trekken echt snel een sprintje uit het steegje. Hij heeft niet naar ons omgekeken maar toch… Als hij weg is maken we nog even snel wat foto’s voordat we verder lopen. We komen ook bij de stoomklok waar we uiteindelijk 2 keer langsgaan omdat Riff het interessant vindt en het melodietje leuk vindt. Vanuit Gastown lopen we naar Chinatown. Waar het precies gebeurd is geen idee maar opeens bevinden we ons echt tussen alle daklozen. Maar dan ook gewoon waar we kijken, links, rechts overkant alles staat vol. Niemand is lastig of besteed enige vorm van aandacht aan ons, maar na het ding in het steegje zijn we toch bang. We lopen een blok om in chinatown maar komen maar niet uit de menigte. We besluiten dus in een rot tempo terug naar Gastown te lopen voor de 2e ronde stoomklok en even op te warmen bij Starbucks. Erna lopen we nog wat straatjes van Gastown af en dan zien we heel veel daklozen/ verslaafden in een rij staan bij een geld-office. Dus misschien dat het gewoon domme pech voor ons was en het iets van pay-day was ofzo dat daarom zoveel mensen op de been waren.
We frissen ons even op in het hotel en gaan erna nog richting de winkelstraten downtown alleen nu de andere kant op. Daar treffen we ook een Nederlandse waar we het nog even over de stad hebben. Ze verteld ons dat er in Vancouver echt een gigantisch drugsprobleem is, en niet echt gelokaliseerd is tot wat wij gezien hebben. Ze werkt in een relatief dure winkel (we hebben geen idee in welke winkel we ons bevonden maar het waren alleen maar dure merken zoals miu miu, Dior etc) maar dat op het parkeer terrein achterom volop heroïne gespoten werd. Ze was er inmiddels wat meer immuun voor maar vond het zelf ook heel heftig.
We zijn het er in elk geval samen over eens, leuke stad maar waar hij vaak nog boven San Francisco vernoemd staat is dat bij ons absoluut niet het geval. De natuur in de stad weegt absoluut niet op tegen het drugsprobleem dat er is. Dit hadden we bij San Francisco wel (want daar is natuurlijk ook genoeg drugsproblematiek) sterker nog voor ons staat die niet in de top van de bezochte steden, maar dat maakt niet uit we hadden hem hoe dan ook niet willen missen.
Tegen 15 uur zijn we op de kamer en Riff en ik gaan nog even lekker in het verwarmde buitenbad zwemmen! Morgen weer voor een paar dagen de natuur in, heerlijk.
Heel herkenbaar
Wij zijn op de Icefield Parkway zwarte beren tegengekomen
Vergeet niet de Athabasca Glacier te bezoeken. Zeer de moeite waard!
Veel plezier nog en hopelijk blijft het zonnetje schijnen