Yesss we gaan weer (als we een negatieve antigen test kunnen overleggen 🙂 ). Laatste keer voordat Riff 4 jaar wordt.
Mijn kritische ik (Lonneke dus) heeft Tom verplicht in elk geval één nieuw deel op te nemen maar vooralsnog gaan we veel nieuwe dingen doen.
In LA heb ik heel veel alternatieve dingen gevonden om te doen, maar we gaan zeker ook de standaard dingen doen, want dit is voor Riff de eerste keer. En we gaan naar Disney!!(of toch niet want alles was vol ;))In Las Vegas heb ik ook heel wat dingen gevonden die we nog nooit gedaan hebben (wel relatief bekend) zoals het neon Museum. Maar wel dingen die ik graag eens wil doen, en waarvan we weten dat ze ook voor Riff heel gaaf zijn.
Komende maand zijn we druk met uitzoeken van gluten en melk vrije restaurantjes en alle dingetjes die we nog niet gedaan hebben. Helemaal nieuw is New-Mexico, Tucson en San Diego.
De Ronde:
Dag 1,2,3,4 Los Angeles
Dag 4,5,6,7 Palm Springs -> Indian Wells
Dag 8,9 Las Vegas
Dag 10 Cedar City
Dag 11 Bryce Canyon
Dag 12 Torey
Dag 13 Bluff
Dag 14 Page
Dag 15 Gallup
Dag 16 Alburquerque
Dag 17 Santa Fe
Dag 18 Las Cruses
Dag 19 Sierra Vista
Dag 20,21,22 Tucson
Dag 23,24 Palm Springs
Dag 25 Huntington Beach
Oooohhh en nu ik dit typ zie ik gewoon dat we 26!!! dagen weg zijn. Tom heeft me verteld 24 dagen. Leugentje om bestwil want anders had ik nee gezegd en nu de tickets er zijn kan ik geen nee meer zeggen hahaha. Sneaky ;).
Dag 1 tot 4 Los Angeles
Pfoe wat een reis hebben we achter de rug. Het begon met staking op Dusseldorf. Een bizarre situatie, iedereen lijkt de aanslagen in Brussel te zijn vergeten. Toen we aankwamen om in te checken was de rij al enorm lang. Het beleid was eerst het hele vliegtuig inchecken en dan na het inchecken was er naast de wachtrij voor in te checken met linten een groot vak gemaakt waar iedereen die ingecheckt moest wachten. Pas nadat iedereen voor de vlucht was ingecheckt moest je met de hele groep richting de douane en vervolgens met zijn allen het vliegtuig in. Uiteindelijk hebben we 1.5 uur vertraging. We hebben 2.15 uur om over te stappen dus toen we uit het vliegtuig kwamen zijn we letterlijk gaan rennen. Yes ruim op tijd want uiteindelijk heeft de vlucht naar Los Angeles ook 1 uur vertraging. Nou dan kunnen we nog terug naar de restaurants, waar wij sushi eten en riff een zakje chips uit heeft gezocht. Daarna weer rustig terug gelopen naar de gate. Maar toen…. bij het boarden komen we erachter dat British ons heeft omgeboekt naar een andere vlucht omdat men er vanuit was gegaan dat wij het niet zouden redden. Tom, die altijd rustig is heb ik tot rust moeten manen, die ging nogal te keer en ik zag hem al afgevoerd worden. Eenmaal afgekoeld zijn we maar weer gaan rennen, want ook nu blijken we maar nog weinig tijd te hebben om de vlucht te halen waar ze ons naar hebben omgeboekt. We zitten nu op terminal 5, en we moeten weer terug met de bus naar terminal 3, waar we zojuist vandaan kwamen. Dat betekent ook weer opnieuw door de douane, dus het gekochte drinken weer weggooien en hopen dat we het halen. Riff zit in de draagzak en die is gelukkig tijdens het rennen in slaap gevallen en heeft niks van de stress meegekregen. Buiten adem komen we net op tijd aan bij de gate en mogen we pre-boarden omdat het zo oncomfortabel uitziet met Riff. Oja en ook deze vlucht had 45 min vertraging :|. Gelukkig deed Riff het heel erg goed en sliep hij zelfs de laatste 5 uur van de vlucht.
Door alle vertragingen was Hertz in LA al dicht en gingen we door naar Hertz LAX maar daar kregen we de auto niet want we moesten 2000 bij betalen dan. Gelukkig hadden we extra betaald voor het eerste hotel en zaten we in het hotel waar Hertz was. Tom ging al 75 min voordat die open ging er zitten. Achteraf maar goed ook want na ons was de rij ontzettend lang en hadden we dan minsten 75 min moeten wachten. We kregen een crappy auto, maar dat deerde niet. We wisten (ofja Tom want ik had er weinig vertrouwen in) dat als we heb weer inruilde op Hertz LAX we een betere auto zouden krijgen.
Zo gezegd zo gedaan 1 dag met deze auto gereden en de dag erna om 5 uur lekker naar Hertz. Gewoon auto inleveren, bij de check gezegd dat we voor een exchange komen. Dan vult die meneer van alles in op je blaadje en ga je naar de balie en ruil je hem om. Dat was Toms afdeling want ik was er wel klaar mee dus ik hield me met Riff nog even bezig met de auto uitruimen. Tom had een ford explorer gevraagd en deze hebben we ook gekregen. Dus nu viel ook alle stress voor Tom weg en kon het echte genieten beginnen.
Ondertussen hebben we onze tweede dag besteed bij Santa Monica en Venice Beach. Toch weer heel wat zwervers en moeten we weer even hard worden om niet de wereld te willen redden, maar wat als ze toch een klein uitkeringensysteem zouden opzetten…
Tegen de namiddag gaan we inchecken bij het nieuwe hotel (prijstechnisch toch gewoon heeeel wat goedkoper) waar we gelijk een middagdutje doen want we zijn allemaal kapot van de jetlag.
Dag 3 in LA hebben we besteed aan het doen van een “insta”tour. Via Pinterest heb ik allemaal Instagram hotspots opgezocht en een route uitgestippeld om te rijden. Wat toch ontzettend leuk was want we kwamen door heel veel straatjes en delen van LA waar we normaal nooit zouden komen.
Erna zijn we naar the Grove Mall en Farmersmarket geweest. Dit is een plekje waar we eerder geweest waren maar waar we steeds graag naar terug wilden. Dus hier hebben we ons ook echt op verheugd
We hadden zo nog 1000 dingen kunnen doen, maar voor ons was het goed zo en is het dit voorlopig ook. We merken steeds dat we niet de grote steden mensen zijn. Morgen lekker op tijd richting Palm springs en nog even heerlijk relaxen voordat onze natuur begint.
Dag 4 t/m 7 Palm Springs
We verblijven nu lekker 4 dagen in Indian Wells. Achteraf wat verder af van Palm Springs dan gedacht dus daar komen we maar één keer. Waar ik ontzettend tegenaanloop in zowel Vegas als Palm Springs is het eten. Het is zo lastig gluten en melkvrij te vinden, dus er vliegen veel gluten-afbrekende tabletjes doorheen. We verblijven in het Hyatt Regancy Indian Wells. Prima hotel, maar voor die prijs hadden we er wel wat meer van verwacht. Veel kleine dingetjes die we toch wat minder vonden en zo moest je echt voor alles betalen nog de zonnebrand creme. Maar goed mag de pret niet drukken. Een waterparadijs erbij dus we vermaken ons prima. De eerste avond gaan we eten bij Applebees. Lekker dicht bij het hotel en weer helemaal top! Verder doen we niet veel behalve genieten in het hotel.
Op dag 2 gaan we (zoals elke ochtend zal worden) lekker tot een uur of 2/3 zwemmen. We lunchen aan het zwembad. In de namiddag gaan we naar Palm Springs. Doordat we vroeg zijn is de charme wat minder. Misschien hebben we het ook wel ontzettend opgehemeld 😉 Maar goed, we eten bij Lulu’s. Daar aten we in het verleden graag en een 3 gangen menu. De kaart is echter veranderd dus we moeten het met 1 gang stellen. Zij hadden wel een Gluten vrije kaart dus dat was dan wel weer heel fijn. Riff en ik eten nog een vegan ijsje bij Ben en Jerry’s waar de klanten voor ons voor betaalden omdat de mevrouw dacht dat we samen waren. Ik wilde het cash aan ze geven maar ze vonden het wel prima. Tom ging nog even sentiment opdoen en haalde een milkshake bij great shakes (blijft overigens een aanrader, echt de lekkerste mikshakes).
Op dag 3 gaan we rond half 3 naar Joshua Tree. Voor ons echt een super gaaf park. Veel mensen onderschatten het, maar wij vonden het ook deze keer weer bizar mooi. We maakten wat gezinsfoto’s bij zonsondergang en verder deden we vrij weinig. Wandelen zat er niet in want ik wilde de mooie kleren aan voor de foto’s haha.
De laatste dag gaan we naar Palm Desert en eten we bij de cheesecake factory. Mijn favoriete gerecht is er gluten vrij dus daar hoef ik nooit lang over na te denken.
Kort maar krachtig verhaal over Palm Springs maar we kwamen hier dan ook echt om te relaxen dus er valt niet veel meer te melden.
Dag 8,9 Las Vegas
Vanuit Palm Springs kunnen we best wel lekker doorrijden naar Las Vegas. Onderweg stoppen we bij de Seven Magic Mountains. Grappige verschijning maar bizar druk, hadden we even niet zien aankomen! Maargoed even wat foto’s en erna lekker naar Vegas. We verblijven in het Sahara. Net buiten de strip maar dat vinden we prima. We nemen er een taxi voor maar zitten wel lekker rustig. Helaas liggen we naast de lift maar nadat we klagen van geluidsoverlast moeten we maar zelf uitzoeken waar het vandaan komt. Uiteindelijk slapen we toch allemaal redelijk dus valt het alsnog mee.
De eerste avond gaan we lekker de strip op. Niet te doen met een kind en al zn idolen die langskomen. Maargoed alles voor the kid. We eten bij de California Pizza Kitchen en lopen erna nog wat over de strip tot bij excalibur. Want Riff heeft bedacht dat dit het kasteel van Mario is en moet en zal erheen.
Via de andere kant terug en bij Café Paris nemen we een taxi naar het hotel. Winkelen zat er niet in en morgen bekijken we wel verder. Om eerlijk te zijn is het nog niet helemaal zoals we de vakantie voor hadden gesteld, maar goed we leren elke keer bij. We kunnen nu concluderen dat we gewoon echt geen grotere steden mensen zijn en liever het kleine pittoreske en lokale leuk vinden
De tweede dag in Vegas gaan we naar de Outlet. Toch nog even een beetje winkelen erdoorheen jassen bij Riff maar het gaat gelukkig goed. Erna rijden we door naar het Childrens museum, en jezus wat is het daar druk! Ik vind het echt niet normaal maar goed we blijven uiteindelijk ruim 3.5 uur en Riff vermaakt zich heel goed, dus leuk was het dan weer wel! ‘S avonds eten we in een van de hotel restaurants en heb ik echt geen zin meer om er op uit te trekken. We bespreken het mogelijk omgooien van de reis om San Diego eruit te halen omdat we geen zin meer in een stad hebben. Daar broeden we nog even op.
Dag 10, Cedar City
Vandaag gaat de natuur dan echt beginnen. We hebben een flinke rit voor de boeg totdat we aankomen in Cathedral George state park. Een relatief onbekend park en we zijn er ook met vrijwel alleen lokale mensen. Heel gaaf en heel bijzonder. Oja onderweg worden we aangehouden door de Politie. Jezus mn hart ging wel tekeer. Maar met een preek dat we toch echt voorzichtig moesten doen omdat we een sneeuwfront inreden (nooit gevonden dat front) en wat langzamer moesten rijden, een stikker voor Riff mochten we zonder boete op weg. Pfieuw. We wandelen echt door de rotsformaties en wagen ons nog een stukje aan de 4 mile loop, maar het is toch wat ver en Riff heeft het koud. Maar we hebben oprecht genoten. We verblijven erna in La Quinta Cedar City waar we eindelijk Chili’s eten. Ook zij hebben een gluten vrij menu echt fijn. Nu we zo in de natuur zijn kopen we weer elke dag brood en heb ik kokos yoghurt en crackers ingeslagen bij de whole foods. En omdat Tom en Riff dan niet in een restaurant zitten kan ik ook makkelijk mijn eigen eten eten en gaat het allemaal wat makkelijker in mijn lichaam. Erna kopen we nog wat in bij Walmarkt en gaan we op tijd slapen.
Dag 11 Bryce
Vandaag gaan we naar Bryce!!! We rijden via de highway 14 over de bergpas. In de flink hoge sneeuw maar de weg is schoon. Een Prachtige route om te rijden. Bryce is de plek waar Tom mij ten huwelijk gevraagd heeft en het park dat wij echt het aller aller aller mooiste vinden. En echt we komen weer binnen en geweldig! We hallen het Jr. ranger programma boekje en gaan het park in. We lopen dezelfde ronde als die ik tijdens mijn zwangerschap gelopen heb. Riff loopt een heel stuk mee totdat hij 3 keer bergaf uitglijdt en hij wat bang wordt. Lekker in de draagzak en wij lopen onze 5 km wandeling heerlijk af. We lopen een stuk van de Navajo trail en via Queens gardens terug. Flink bergop en ik ben echt tutti kaputti met Riff op de rug, maar Riff moedigt me dapper bergop aan.
Erna terug naar het Visitors Center wat souvenirtjes halen. Ik heb een Bryce thermoskan meegenomen, Tom een muts en riff een cheeta knuffel. Hij heeft zijn Jr. Ranger badge verdiend en we hebben nog een klein Bryce speldje gekocht. Die verzamelen we voor Riff. Erna lekker inchecken in het hotel in het Best Western Bryce Canyon grand hotel. Dit hotel vinden wij verreweg het beste hotel in Bryce. We hebben er al geslapen dus helemaal prima.
Lekker eten in de Rubys in.
Oja en misschien noemenswaardig te vermelden, we hebben inderdaad de reis omgegooid. We gaan morgen richting Torry.
Dag 12 Torrey
Zo ik ga een poging wagen om het reisverslag af te maken. Vandaag over 9 weken vertrekken we voor de volgende reis naar Amerika, en toch wel erg dat hij nog steeds niet af is. Tom heeft het betere geheugen dus ik ga het aan de hand van de foto’s doen. Maargoed dat niet alles op vakantie rozengeur en manenschijn is daar zijn we altijd eerlijk over, dus ook deze vakantie was er wel een gebeurtenis die even een stempel op de vakantie drukte, maar gelukkig konden we het snel naast ons neerleggen om de vakantie verder lekker te genieten. Ik had alleen even geen zin om te schrijven 🙂 Maar nu weer wel!
We vertrekken alweer vroeg uit Bryce, ik ben eraan toe om op te warmen 😉 en het beloofd een mooie dag te worden. We zijn op zoek naar wat meer alternatieve dingen, maar ook rode rotsen wat Riff is er dol op. Als hij vrij kan klimmen en klauteren zonder pad is hij het meest in z’n element. De eerste stop van vandaag is Kodachrome Basin SP. De vorige keer dat we rondom Bryce zijn geweest hebben we deze compleet gemist. Hij was er wel al maar, toen we vandaag aankwamen waren ze pas de borden bij de afslag op het hangen, dus toen was hij pas echt onbekend. We laten ons bij het visitorscenter adviseren. Aangezien ook State Parks de junior ranger boekjes hebben komen we er toch altijd, dus kunnen we meteen vragen wat de mooiste wandelingen zijn.
We lopen de Angels Palace trail. We beginnen nog met wat sneeuw maar al snel zijn we bovenop de berg en is alles verdwenen. Op stukjes kun je goed klimmen en klauteren waardoor Riff weer helemaal in z’n element is. Een paar keer zijn de wegwijzers omgegooid, dus maken we die opnieuw, maar ook de weg staat niet altijd opperbest aangegeven. Brengt ons wel op mooie (doodlopende) plekjes. Volgens het boekje is de trail 2.4 km, maar we zijn er zeker 2.5 uur zoet. Maar Riff loopt alles en amuseert zich goed, onze klimkoning. Het is wat ons betreft een prachtig park met een oase van rust. Wij vinden het heerlijk als we maar samen zijn met een paar andere mensen. We picknicken op de parkbankjes bij de ingang waar Riff ook lekker in de schommelhangmatten kan spelen. Ideaal dus.
Erna vervolgen we onze weg. Eigenlijk zouden we dus de cottonwood road rijden. Een prachtig stuk tot in Page. Echter door het slechte weer waardoor we weten dat we er niet kunnen kanoën gooien we de route om naar iets mooier weer. We stoppen bij grand staircaise escalante visitorscenter voor de badge van Riff en ook om wat meer advies te krijgen over de dingen die we nog willen bezoeken. We kregen overigens voor Riff een heel zakje met badges. Grand staircaise, Glenn Canyon, bureau of land managenent, Het zijn te veel mooie dingen die de rangers op de kaart aanwijzen dus we moeten kiezen want we moeten voor hetgeen wat we kiezen een heel stuk off-road, dus we weten dat we nog even bezig zijn vandaag, maargoed Riff is rustig 🙂
De stop in grand staircase escalante die we maken is devils garden. Het is echt een stuk off-road en Tom houdt wel van stevig doorrijden en Riff blijkbaar ook, dus ik had weinig in te brengen :). Devils garden zijn geen trails te vinden, dus lekker vrij rennen ontdekken. Toen ik ver klaar was, waren Tom en Riff zoek die zaten ergens aan het eind van devils garden, dus dat werd toch nog wat klimmen klauteren en rennen voor mij. Het zonnetje is goed aanwezig dus een echte straf is het ook weer niet hoor 😉
We rijden erna met een bloedgang terug om nog scenic route 12 tot in Torrey in het licht te kunnen doen. Vorige keer dat we hem reden, reden we hem 1 anders om maar 2, was het de hele route mistig en zagen we zelfs de berm niet konden zien. Dus we konden er oprecht van genieten!!
Omdat het nog off season was in Torrey was vrijwel alles dicht. We lieten ons adviseren tot een Mexicaans restaurant. Meer dan een zeecontainer was het niet maar nondeju wat was het lekker. Ik ga hier weer zo terug als we in Torrey zijn! De naam: Chack Balam in Torrey, laat je niet ontmoedigen door het uiterlijk 🙂 en waar we geslapen hebben…. geen idee meer 😉
Dag 13 Bluff
Vandaag ook weer op tijd op want we gaan naar Capitol Reef. Ik las op internet een relatief onbekend park, maar bij ons wel al bekend. Ook hier waren we de vorige keer in de regen en had ondergetekende geen zin om uit te stappen ;). Vandaag is het goed weer en gaan we eens goed op verkenning.
Alleen als we bij de eerste stop zijn blijkt dat Riff iets is kwijt geraakt. Ik weet niet meer wat maar we kunnen dus helemaal terug door Torrey naar de Subway waar we ontbeten hadden, en ja hoor daar lag het tussen de tafel en het bankje in :|. 45 min vertraging maar we kunnen van start.
We stoppen eerst bij de eerste stop die we tegen komen vanuit Torrey richting Capitol Reef aan je rechter hand. Sorry lekker vaag maar dat krijg je als je een verslag 3 maanden laat liggen. Korte wandeling, prachtig uitzicht. Erna gaan we richting visitorscenter want ja die badge moet weer verdiend worden voor Riff. We laten ons wederom adviseren en rijden helemaal tot het einde Capitol Reef is voor een stukje off road door capitol Reef. Deze werd ons de avond ervoor ook al door locals geadviseerd. Hier zijn 2 aardplaten bij elkaar gekomen en is de ene over de ander geschoven en dit kun je er goed in terug zien. Ik vind deze natuurverschijningen altijd echt geweldig om te zien en daar waren ook nog eens prachtige rotsformaties. Riff lekker op schoot voor (blijven ze in Amerika niet te waarderen, blijkt later (blijf vooral lezen ;)). Als we dit eens goed bekeken hebben stoppen we op de terugweg nog om een mooie foto van de barn te maken. Altijd erg leuk van die oude dingen, zeker als die nog in gebruik zijn. We halen de badge op en vervolgen onze weg.
Het is een aardig stuk rijden, en we gaan ook nog om rijden want we gaan naar Goblin Valley State park. Hij staat echt mega hoog op ons lijstje dus we rijden er graag voor om. Dit is wederom een park dat geen paden kent dus vrij ontdekken, dat staat ons wel aan.
We picknicken met het uitzicht op de goblin stenen en erna lekker ontdekken en rondrennen. Oja ik ga naar de wc en sleep erna in mn broek een lang stuk wc papier mee. Die Amerikanen houden hun gezicht perfect in de plooi maar Tom en Riff hadden even nodig voordat ze het überhaupt aan me konden vertellen haha.
Op de weg hiernaartoe kom je ook langs natural bridges NM, echter hebben we deze al gedaan, vonden we er niet bijzonder veel aan en wisten we dat we nog veel tijd nodig hadden met rijden. We kiezen er dus bewust voor deze over te slaan. De entree voor Goblin Valley is relatief hoog en we moeten betalen voor het jr ranger program maargoed, kan de pret niet drukken. Riff klimt werkelijk waar overal op, vreselijk eng, maar de regel is. Als hij het zelf kan en lukt, dan is het veilig genoeg ;). We houden wel altijd de park regels in acht overigens, maar daar is Riff zelf ook altijd heel erg mee bezig dus ook dat is geen probleem. Wij genieten hier dik 2.5 uur.
Dag 14 Page
En toen werden we wakker in de sneeuw…. Hier waren we dus echt niet op voorbereid. We zijn benieuwd. Als eerste Garden of the gods. Dit is een kleiner “park” te vergelijken met Monument Valley. We twijfelen want het is off road en sneeuw… maar we doen het toch. Ik vind het een paar keer behoorlijk eng maar we redden het en het contrast met de rode rotsen en de sneeuw is uiteraard magisch.
De mist verpest helaas ons uitzicht op Monument Valley als we aanrijden, en als we aankomen bij het park blijkt die gesloten. Dat is wel een domper want we hadden ons er erg op verheugd mede omdat we wisten dat Riff dit ook onwijs gaaf zou vinden. Maar goed we kunnen er wel over zeiken het veranderd niets. Dus op naar de mac donalds om onszelf te troosten en door naar Page. Kanoën zit er nog steeds niet in want ja veel te koud en morgen ook.. We amuseren ons fijn in de Walmart/ liggen op bed want Tom heeft hoofdpijn en eten erna bij Big Johns Texas BBQ. Super goed eten, beste spareribs ooit maar ook het duurste eten ooit voor 20 minuten in een restaurant. Echt serieus jongens 125 dollar voor 20 hele minuten. Maar goed les voor de volgende keer.
Dag 15 Gallup
Ook vandaag weer wat meer KM, maar genoeg te doen want mijn allergrootste item sinds we naar het westen reizen staat op het programma. De chocolate falls. Vanaf moment 1 staan ze erop maar steeds zijn we te laat in het jaar waardoor ze droog staan. (Riff heeft het er nu nog over en zei dat hij terug wilde) Fantastisch en we waren alleen! Als eerste komen we bij Flagstaff waar we even een starbucks pakken en tanken. We bellen met het thuisfront en erna gaan we op weg. Het staat niet super goed aangegeven dus op een gegeven moment moeten we de rivier over en toch vrij hoog, ik dacht omg komt dit goed. Waren we fout moeten we weer terug echt heel fijn…… 😉
Maargoed erna hebben we heerlijk van de falls genoten en Riff nog gespeeld met de lava stenen die overal liggen.
Eerst een stukje Route 66. Echt wat geweldig was dit. Door Winslow, alle historie en herinneringen en Riff die alles mooi vindt echt top. En dan weer door naar Petriefied Forrest. Dit is iets waar ik 0 mee heb maar Tom vind het wel leuk, en Riff zo blijkt ook. Alleen super jammer dat we niet goed genoeg waren voorbereid en de mooie dingen lagen al achter ons toen we erachter kwamen. We hadden ook geen tijd terug te rijden want het park ging sluiten en we wilden de badge voor Riff halen. Na goed deze blijft dus op het lijstje voor een volgende keer. En mensen als jullie gaan er is meer dan alleen de versteende bomen, er ligt er een prachtig stukje natuur! Erna door naar Gallup waar we op de bonnefooi, gelukkig de laatste kamer krijgen. De Panda Express ligt om de hoek dus we eten dit, en stoppen erna nog even bij de family dollar. Toch niet zo goedkoop als we zeggen, maar Riff krijgt een ballon dus die is blij ;).
Dag 16 Albuquerque
Vandaag gaan we richting Albuquerque, het is niet een al te groot stuk en Tom wilt graag stukjes van Breaking Bad doen. Vandaag beginnen we met de carwash, de auto is toch toe aan een wasbeurt. Er is geen enkele vermelding hier naar breaking bad, zo vreemd had ik toch meer commercie verwacht eerlijk gezegd. Erna rijden we naar old town Albuquerque. Ik ben echt even toe aan slenteren door een dorpje. Onderweg komen we langs fantastische robot kunstwerken waar Riff toch echt even moet stoppen. Erna door en lopen we lekker rond. We hadden helaas geen cash meer op zak maar in Old Town krijgt die toch van de ballonnenmeneer een kroon en zwaard, helemaal fantastisch. Zo kunnen we lekker op het gemak rondslenteren. Leuk dorpje voor 2 uurtjes!
Dag 17 Santa Fé
Vandaag wilden we eigenlijk naar Tent Rocks NM, echter bleek dit park gesloten. Gepaard met een beetje gevloek en een grote teleurstelling bij Tom zijn we maar netjes door richting Santa Fé gereden.
Eerst kwamen we door het dorpje madrid. Een klein, wel zeer touristisch ingesteld dorpje. we hebben hier de auto aan het einde geparkeerd en zijn het dorp op en neer gelopen. Bij een lokale chocolaterie heb ik wat chocolade ingeslagen (heerlijk) en hebben we wat foto’s gemaakt bij borden. Aan het einde lag een playground waar Riff hartelijk verwelkomd werd door de lokale kindjes, werd die toch ietwat verlegen van haha.
Vervolgens rijden we door naar Santa Fé. Eerst eens een bioscoopje pakken, dat hebben we Riff beloofd, en erna door richting hotel. Vanuit het hotel kunnen we zo downtown inlopen. En dat vind ik echt geweldig!
We eten ook lekker sushi downtown. Hadden we achteraf wat beter moeten voorbereiden maar goed ik had lekker sushi gehad, dus ik kraaide er niet minder om 🙂
Ik vind Santa Fé echt nog veel authentieker dan Albuquerque. Niets gemaakt maar echt gewoon zoals het daadwerkelijk is. Ik ben fan.
Dag 18 Las Cruses
Vandaag gaan we naar Las Cruses. We hebben even getwijfeld de rit wat korter te maken, maar uiteindelijk ervoor gekozen toch nog een iets langere erin te gooien.
Als eerste gaan we richting Roswell. Iets van Toms en Riff’s lijstje. Ik hou echt niet van al die commercie, maar Riff heeft het nu 3 maanden later er nog steeds over. Hij weet nog precies wat hij gezien heeft en kent de verhalen die we hem verteld hebben. We parkeren bij het visitors center en krijgen een map met alle alien highligts door Roswell heen. We amuseren ons hier goed en nemen heel wat foto’s. We hebben net voordat we Roswell verlieten bij Arbys gegeten en een Starbucks gehaald voor onderweg. De caramel ribbon crunch frappucino is een nieuw favorietje hoor.
Erna rijden we door naar White Sand dunes new mexico. Onderweg viel het ons al op hoe druk het was, maar hier het is bizar. Naja snel het ranger programma halen, een slee kopen en gaan. Het zand is zo fijn dat je ervanaf kunt sleeen. Omdat de rij tot aan de entree lang is pakken we Riff op schoot om het ranger program boekje te maken. We rijden gewoon 0.0. Maar helaas de Park Rangers kunnen het niet waarderen. We worden met sirenes en al uit de file gehaald. En op zn amerikaans een linksom een agent rechtsom moeten we het raampje open doen. En daar begint het feest. Een ernstig gesprek met dat dit kindermishandeling is staat ons te wachten. Ons “geluk” is dat hij ook nog nooit met buitenlanders van doen gehad heeft dus hij schrijft ons een boete uit van $105. Als we die betalen is het prima. We kunnen het laten voorkomen maar zo herhaalt hij dit is kindermishandeling en er kan een celstraf van 36 maanden op staan.
Onder toeziend oog van de agent zet ik Riff achter in de stoel, in de riem… dit wordt ook gecontroleerd en rijden we heel beduusd verder. We zijn er oprecht van uit ons huisje en niet zozeer van de boete, maar jongens kindermishandeling……..
Nagoed we laten het ons niet verpesten want de eerste reactie is maar richting hotel te gaan maar we zijn nu hier en de boete hebben we toch al.. Dus we gaan genieten en sleeeen flink de berg af. Ik had niet de handigste kleren aan dus op een x moment lag ik toch echt in de blote billen in het zand. Gelukkig niet te veel mensen 😉
Vrij laat komen we aan in het hotel en eten we bij chilli’s. De service was zo bizar slecht, dan weiger ik fooi te geven ook de Amerikaanse regels kunnen me wat. Ben je niet vriendelijk en smijt je het eten zowat op tafel, krijgen we geen refill dan mag krijg je niets extra’s.
Dag 19 Siera Vista
De ochtend vanuit Las Cruses vertrekken we naar Sierra Vista. Als eerste gaan we naar Shiraqua NM een park waar wij nog niet geweest zijn. Riff haalt weer z’n Ranger Program op en wij laten ons adviseren over de wandelingen in het park. We lopen de Echo canyon trail overlopend in de hail stone trail naar Ed Riggs trail. Het is een wandeling met flink bergop en bergaf. De Ranger gaf aan de meest veelzijdige wandeling in het park waarmee je eigenlijk alles zag. De wandeling was ongeveer 5 a 6 km. Riff begint lekker zelf lopend, we geven hem dan altijd opdrachten mee, laten hem ontdekken en het ranger program maken. Echter op een gegeven moment wordt hij moe maar wordt het ook flink met haarspeldbochten dalen waardoor we hem toch inhangen in de draagzak. Het is veelal zand en grijze rotsen maar we vinden het zelf weer een fantastische wandeling. Veel vergezichten maar ook echt tussen de rosten doorwandelen. Uiteindelijk loop ik denk ik zeker 4 km met Riff op de rug. Meneer commandeerd rond en chillt hem wat. Aangekomen bij de parkeerplaats pakt hij zich zn stoeltje uit de auto en zegt de wijze woorden poe poe ik ben kapot. Wij komen uiteraard niet meer bij maargoed, we hebben weer genoten. Voor Tom een van de hoogtepunten (zijn er veel hoor voor hem ;), maar we genieten dus overduidelijk!)
Dag 20,21,22 Tucson
Vanuit Sierra Vista gaan we voor 3 dagen naar Tucson. We beginnen wat bij het speeltuintje tegenover het hotel. Daar kan Riff lekker spelen en ik heb een bel-afspraak met de kinderarts. Alles gaat eigenlijk super goed met Riff dus wij vinden het niet zo nodig, het ziekenhuis wilt toch bellen dus regelen we dit maar in en maken we hier ons afrondende traject van. Altijd fijn als die kindjes groter groeien.
Na het speeltuintje vertrekken we nog naar wat leuke dorpjes die Tom opgediept heeft, Bisbee en Tombstone.
Bisbee vind ik echt super leuk we spreken zelfs een Amerikaan die nog een woordje Nederlands spreekt omdat hij er gewoond en gewerkt had. Hij sprak ons aan, dat vinden we altijd wel leuk. Verder hebben we eigenlijk vooral wat rond gelopen en een koffietje gehaald voor ons.
In Tombstone is het leven van vroeger nagebootst. Ik geloof dat ik het voor m’n gezin niet onder stoelen of banken gestoken heb wat ik ervan vond want ik vind dit dus regelrechte zeik. Riff vond het gelukkig wel heel gaaf dus dan lopen we daar maar een rondje voor. Ik heb er gewoon echt niets mee als het nagebouwd wordt. Er wordt geroepen alles zoals het vroeger was maar niets is bewaard alles is gewoon uit de grond gestampt voor een touristische attractie en daar heb ik dus niets mee. Maargoed aanschouw de foto’s en beslis zelf of je het overslaat of niet ;).
Erna willen we naar Kartchner cavern SP. Dit is helaas volgeboekt dus pech voor ons (al had ik niet meer heel veel zin en wilde ik gewoon lekker zwemmen in Tucson ;))
In Tucson zijn we gewoon echt niet tevreden over het hotel, maar goed er spelen veel factoren mee. In nacht 2 komt er iemand onze kamer op, deed het pasje van die mensen het voor onze kamer, en als we dan weer eindelijk slapen gaat het brandalarm af. Begin deze vakantie wisten wij dat ons 2e wondertje op komst was, wat heel spannend was want er waren al een aantal miskramen geweest, maar hier ging het wederom mis:( dus m’n humeur was niet al te best, maar we weten inmiddels dat het helemaal goed komt). Echt hele diepe zucht. Uiteindelijk krijgen we na voor onderhandelen alle 3 de nachten gratis. Maar ik was ook echt zo ontzettend boos dat er geen speld tussen te krijgen was, ze boden ons 1 nacht aan maar ik was echt onverbeterbaar dus het was eenvoudig opgelost. Het zwembad was er wel echt heerlijk, Riffje werd weer een stuk vrijer in het water, zwom zonder bandjes en ging duiken en onder water zwemmen, zo leuk om te zien. We hebben echt dagen genoten aan het zwembad. Tussendoor zijn we ook naar Saguaro NP geweest. Het park van de cactussen, iets waar wij dol op zijn. Tom brengt ons erna terug naar het hotel en gaat zelf nog verder naar San Xavier del Bac mission maar die wordt gedeeltelijk gerenoveerd dus daar is niet heel veel aan, maar hij heeft hem gezien ;). Volgende keer gaan we wel mee.
Ohja en niet al te min, we eten Texas Roadhouse Bbq. De eerste keer voor ons, en ik ben dol op spareribs en wat is het er heerlijk. We gaan hier nog vaker komen, en ik vind het voor iedereen een aanrader.
Dag 23, 24 Palm Springs
We gooien, zoals zo vaak de reis weer wat om en gaan terug naar Palm Springs. Nu een hotel in het centrum van Palm Springs zodat we er lekker kunnen lopen. We zouden naar San Diego gaan maar op de een of andere manier gooien we elke keer als we naar San Diego gaan de plannen om. We ontspannen aan het zwembad, genieten down town en doen geen ene zak. We overwegen wel nog naar Joshua Tree te rijden voor die badge maar we hebben toch niet zo een trek erin om zo ver te rijden. Achteraf… een jaar verder heb ik het NP aangeschreven en hebben de de badge voor Riff opgestuurd per post, hoe ontzettend leuk!!
Dag 25 en beetje 26 Huntington Beach
Als laatste slapen we in Huntington Beach. Zoooo leuk, we hebben het nu, een jaar verder dat ik dit verslag eindelijk aftyp, het er nog steeds over. We hebben een hotel vrijwel aan het strand en zijn er te vroeg. We mogen onze bagage droppen en gratis een step lenen voor Riff. Zo ontzettend leuk want we hadden de onze thuis gelaten en het zijn dezelfde als thuis. Riff stept er lustig op los en we mogen ook strandspeelgoed en body boards lenen. We vertrekken dus heerlijk naar het strand. Tom mag de kamer op en regelt dat en Riff en ik amuseren ons kostelijk. We kijken naar de surfers en rennen zelf ook de ontzettende bevriezende ijskoude zee in. We springen van het huisje van de strandwachter zo een berg zand in en bouwen zandkastelen. Echt een cadeautje om zo af te sluiten. ‘s Avonds in het hotel is er kampvuur en krijgt ieder een doos cookies en smores om te maken. Je snapt we willen nooit meer weg en we komen hier koste wat kost terug als we weer in de buurt zijn. Het was ook gewoon de hele vibe in Huntington beach. We kunnen de laatste dag ook maar moeilijk afscheid nemen om weer naar huis te gaan dus lopen we nog uitgebreid een rondje.
Ondanks een paar tegenslagen was dit toch een super duper fantastische vakantie.
Ik wacht op een nieuw verhaal 😉